Á Laugarvatni

Það hefur ekki enn verið mikið um sumarfrí enn sem komið er á þessum bæ, sem er náttúrulega bara rugl.  Maður lifir ekki til að vinna, heldur vinnur maður til að lifa.  Við Íris erum þó búin að taka sitt hvora vikuna í frí en það er til komið vegna frís á leikskólanum og það þarf víst að hugsa um gríslinginn.  Ætli við komumst nokkuð í betra frí fyrr en í september október.  Við náðum þó að fara á smá flakk um verslunarmannahelgina og að þessu sinni var Laugarvatn verslunarmannahelgardvalarstaðurinn.  Þar var helginni eytt ásamt góðu fólki og margt var um manninn við vatnið enda veðrið ágætt þar eins og víðast hvar á landinu.  Á laugardeginum var haldið til veiða í Hólmaá en þar var ekki neitt líf og því fórum við í það að redda bát og róa út á Apavatn.  Þar glæddist veiðin og náðum við átta vænum urriðum á tveimur tímum.  Þeir voru svo grillaðir um kvöldið og brögðuðust afskaplega vel eins og er svo algengt með það sem maður veiðir sjálfur. 

Sunnudagurinn fór fram í mestu rólegheitum og enn lék veðrið við okkur.  Á Laugarvatni, þessum stað sem hefur alið af sér fjöldann allan af íþróttakennurum, er afskaplega athyglisverð hjólhýsabyggð, en þar hefur verið hrúgað saman fjöldanum öllum af hjólhýsum, sem eru hvert ofan í öðru og reistir hafa verið pallar og útbúin bílastæði við þau.  Mjög sérstakt.  Ekki myndi ég nú hafa neinn sérstakan áhuga á að eiga svona hjólhýsi/sumarbústað, þar sem hjólhýsi eru gerð til þess að ferðast með þau og í flestum sumarbústöðum er maður útaf fyrir sig, öfugt við það sem er þarna.