Lánsemi

Mikið agalega er ég lánsamur.  Ég er lánsamur með það að ég get gert og geri það sem mér finnst skemmtilegt að gera.  Tónlist og íþróttir veita mér mikla ánægju og ég er svo lánsamur að geta stundað hvort tveggja.  Ég hlusta nokkuð mikið á tónlist og svo hef ég haft tækifæri til að framkalla hljóð eða óhljóð sem sumir kalla tónlist.  Upp á síðkastið hef ég mætt á æfingar með strákum, eða öllu heldur mönnum, á Reyðarfirði og æft með þeim allskonar lög.  Við spiluðum á 17. júní á Reyðarfirði, forum á Húsavík á laugardag og svo ætlum við að prófa okkur áfram með frumsamið efni síðar í sumar.  Ég er fullur. Af tilhlökkun.

Svo eru það íþróttirnar.  Ég er lánsamur að vera við góða heilsu þannig að ég hef getað stundað hlaup þó að maður vildi gefa því meiri tíma.  Á laugardaginn fór ég í skógarhlaup á skógardeginum mikla í Hallormstað þar sem hlaupnir voru 14 km um skógarstíga. Nokkuð erfitt hlaup að því leyti að stígurinn liggur um hæðótt landslag þannig að í bröttustu brekkunum var maður við það að æla lungunum.  Vonandi fær maður tækifæri til að taka þátt í fleiri almenningshlaupum í sumar.  Svo hef ég náð að spila tvo leiki með HrafnkellskástrikNeisti í launaflsbikarnum en það er fátt sem jafnast á við að hlaupa um grænar grundir og elta bolta.

Ég er líka lánsamur að eiga góða fjölskyldu sem styður mig í þessum áhugamálum mínum.  Það er samt frekar óheppilegt fyrir mig að sólarhringurinn skuli ekki vera aðeins lengri til þess að geta gefið þessu öllu örlítið meiri tíma, það er að segja tónlistinni, íþróttunum og fjölskyldunni, þannig að ég er ólánsamur hvað það varðar.