Sund

Ég kann að synda.  Ég er samt ekki mikill sundmaður, ég er til dæmis ekkert sérstakur í skriðsundi og enn lakari í flugsundi, þó að ég sé flugsyndur, en fínn í bringusundi og baksundi.  Og svo kafa ég.  Þegar ég lærði að synda vorum við Arnór í Garði, komnir á sjöunda ár, sendir upp í Eiða í viku á sundnámskeið. Ég veit ekkert á hvers vegum það var en Hermann Níelsson var sundkennari.  Þarna voru krakkar frá Breiðdalsvík og Stöðvarfirði og þarna lærði ég grunninn að því sem ég kann í dag.  Ég fór svo aftur tveimur árum seinna og lærði meira auk þess sem ég var næstum búinn að missa framtennurnar en Hermann þurfti að skutla mér í Egilsstaði til að láta sauma munninn á mér eftir að ég datt í tröppum á Eiðum.  Hann átti hvítan Citroen. 

Eftir að litla útisundlaugin kom á Djúpavogi minnir mig að ég hafi farið tvisvar eða þrisvar á sundnámskeið en þau voru alltaf í eina eða tvær vikur  á vorin þegar skólinn var búinn.  Þá var líka hitinn á vatninu í lauginni, yfirleitt í kring um 17°C sem þætti nú kannski í kaldara lagi í dag.

Fyrir stuttu fór ég í sund á Egilsstöðum en þegar ég kom úr sturtu var búið að taka handklæðið mitt.  Ég þurfti því að nota einhverja hárþurrku til að þurrka mér.  Þegar ég kom fram sá ég einhvern gaur sem hafði verið í sundi ég  sneri mér að honum og spurði hann hvort að hann væri með handklæðið mitt? Og jú, hann var með það, þá sagði ég "ja ég var nú búinn að nota það til að þurrka mér um punginn og rassgatið en ég held að það hafi ekki verið neinar brúnar rendur á því".  Þá fór hann án þess að segja orð en skildi handklæðið eftir.

Ég hef samt yfirleitt ekki nennt að synda mikið, þykir ágætt, ja reyndar mjög ljúft, að skella mér öðru hvoru í heita pottinn, sérstaklega ef maður hefur verið að puða eitthvað en ég ætla samt að vera duglegur að æfa mig aðeins á skriðsundinu.  Sund er víst líka hollt.