Bláu kartöflurnar

Í dag kláraði ég að taka upp restina af kartöflunum við kjöraðstæður, sólskin og hávellukvak.  Uppskeran þetta árið var frekar rýr, kannski þre eða fjórföld miðað við að vera sex til áttföld í venjulegu árferði.  Hverju sem um er að kenna.  Lélegu útsæði, lélegum áburði eða því sem ekki fór fram hjá neinum hér fyrir austan, köldu sumri.  Það var þó til að gleðja kartöflubóndann að Stefán frændi minn í Fagradal gaf mér nokkrar bláar kartöflur til þess að setja niður með gullauganu sem ég notaði þetta árið. Þessar bláu kartöflur eiga sér sögu. 

Franskt skip strandaði við Kross á Berufjarðarströnd á þar síðustu öld og nærstaddir bændur hlupu til og aðstoðuðu skipverja við að komast heilu og höldnu í land.  Frakkarnir launuðu bjargvættunum með því að gefa þeim mat og annað sem þeir höfðu með sér um borð, þar á meðal bláar kartöflur.  Kartöflurnar voru svo ræktaðar á Veturhúsum, Hálsi og Hamri í Hamarsfirði, auk þess að vera ræktaðar í Fagradal og hafa haldist í rækt þar síðan.  Ég veit ekki hvort þessar bláu frönsku kartöflur (sem reyndar eru meira fjólubláar) eru til annars staðar á landinu en það er gaman að vera með svona sjaldgæfa tegund í ræktun.  Ég á eftir að prófa að elda þær en mér er sagt að þær séu ekki jafn bragðgóðar og þessar hefðbundnu kartöflur sem við þekkjum.