Góðir síðustu dagar

Alla jafna er vinnan mín skemmtileg.  Síðustu dagar ársins  voru þó sérstaklega skemmtilegir.  Rétt fyrir jól mættu til okkar þrír vaskir kafarar frá Köfunarþjónustu Íslands og voru hjá okkur í tvo daga.  Fyrri dagurinn var notaður til þess að senda fjarstýrðan kafbát með upptökuvél eftir öllum festingum við Stapaey til að yfirfara þær.  Það var fyrrverandi Íslandsmeistari í torfæru sem stýrði kafbátnum og allar festingar reyndust vera eins og nýjar, þrátt fyrir að vera sex ára gamlar.  Seinni daginn var svo notaður til þess að sjóða Zink undir bátinn og fengum við að aðstoða þá við suðuna  undir bátnum, en þetta er í fyrsta skipti sem ég er viðstaddur rafsuðu í kafi.  Myndavélin varð eftir heima og eftirsjáin brennur enn inn í  mér.

Á aðfangadagskvöld blés upp norðvestan hvellur og þar sem allar festingar á Stapaey voru í lagi hreyfðist skipið ekki en eitthvað hefur gengið á þar sem 400 m langt fóðurrör hafði vafist utan um stýrishúsið á Stapaey auk þess sem hinir ýmsu hlutir rúlluðu út um allt gólf í brúnni.  Mikið var nú gott að maður var heima að borða steikina og opna pakkana en ekki um borð í Stapaey á meðan þetta gekk yfir.

Milli jóla og nýárs var svo slátrað upp úr einni kví á tveimur dögum,  farið út klukkan tvö að nóttu og komið í land um morguninn.   Allir svefntímar gengu úr skorðum og það var ekki fyrr en á nýársdag að maður náði upp svefni en mikið djöfull líður manni vel svona dauðþreyttum.