Út að hlaupa

Þó að ótrúlegt megi virðast þá hleypur fólk til þess að láta sér líða vel.  Þessu hefði ég ekki trúað fyrir nokkrum árum, þegar undirbúningstímabil fótboltans einkenndust af erfiðum og leiðinlegum hlaupum, yfirleitt í vondu veðri, frosti, roki og snjó.  Þegar fótboltaferlinum var lokið og hlaupin tóku við komst ég að því að hlaup láta manni líða vel, ef ekki meðan á hlaupinu stendur, þá að loknu hlaupi.  Þó að ég hafi hlaupið nokkuð reglulega um nokkurra ára skeið og hafi hlaupið maraþon þá gerir það mig ekki sjálfkrafa að hlaupaleiðbeinanda.  Ég vil samt hvetja sem flesta sem ekki eru hlauparar eða skokkarar að prófa.

Þegar byrjað er gildir gamla leiðinlega klisjan, ekki fara of geist af stað.  Í því felst, ekki hlaupa of langt og ekki hlaupa of hratt, reyndu frekar að hlaupa of stutt og of hægt.  Það er ekki hægt að gefa upp staðlaða byrjunarvegalengd en ég myndi ekki ráðleggja neinum sem ekki er vanur að hlaupa að fara lengra en 1 km en þetta er algjörlega einstaklingsbundið, kannksi eru 100m nóg.  Það er líka ágætt að skokka og ganga stutta spotta til skiptis. Svo eru nokkur atriði sem gott er að hafa í huga til að auðvelda sér að komast upp úr sófanum í hlaupaskólanum og út um útidyrnar, en það er yfirleitt erfiðasti hlutinn af hlaupinu.

Talaðu við sjálfa(n) þig.  Ef þú ert of móð(ur) til að tala ertu að hlaupa of hratt, hægðu á þér.  Þetta er skokk ekki spretthlaup.

Vertu stolt(ur).  Margir halda að þeir hlaupi of hægt, séu of feitir, of sveittir, geti ekki hlaupið nógu langt.  Allt þetta er rangt og þetta á ekki að koma í veg fyrir að fólk hlaupi. 

Gerðu þetta að vana.  Hlauptu oftar en einu sinni í viku og ekki spá í hversu langt eða hratt þú hleypur, smám saman kemst það upp í vana að fara reglulega út.

Hvíldardagur.  Í stað þess að hugsa ég ætla að hlaupa þrisvar sinnum í þessari viku skaltu hugsa, ég ætla að taka a.m.k. þrjá hvíldardaga í þessari viku.

Fjölbreytni.  Veldu mismunandi hlaupaleiðir, það gerir hlaupin skemmtilegri og þú færð betri æfingu út úr mismunandi erfiðum leiðum.  Persónulega finnst mér óhemju leiðinlegt að hlaupa á hlaupabretti en því skemmtilegra að hlaupa úti, ég tala nú ekki um á nýjum stað í góðu veðri.

Sveigjanleiki.  Ef planið var að hlaupa þrisvar í vikunni, þá þarf að sníða það eftir veðri, vinnu og fleiru.  Á sama hátt, ef þig langar til að hlaupa en ætlaðir ekki að hlaupa, hlauptu þá.

Verðlaun.  Það er gott að hafa gulrót með því að verðalauna sjálfan sig.  Lofaðu sjálfum þér einum köldum, nýjum sokkum, nýjum bol, spa eða eitthvað skemmtilegt ef þú nærð einhverju markmiði sem þú setur þér.  Það er nefnilega nauðsynlegt að setja sér markmið, t.d. að ætla sér að geta hlaupið fimm kílómetra innan þriggja mánaða.  Ég lofaði sjálfum mér húðflúri á fótinn ef ég næði að klára mitt fyrsta maraþon og það hjálpaði til.

Ráðleggingar.  Ráðleggingar frá hlaupurum eru af því góða og félagsskapur annarra hlaupara virka sem pepp.

Nú er ekki annað en að reima á sig hlaupa skóna, hlaupa út hægt og stutt.