Ítalska kapellan

Ekki er fjölskyldan nú búin að fara víða þessar tæpu þrjár vikur okkar saman hér í Kirkjuvogi.  Þó fórum við um daginn að skoða Ítölsku kapelluna sem stendur á Lambhólma.  Ítalska kapellan var byggð í heimsstyrjöldinni síðari af ítölskum stríðsföngum sem Bretar tóku til fanga í Norður-Afríku og fluttu norður á Orkneyjar.  Á þeim tíma háttaði þannig til að á milli eyjanna á suðausturhluta Orkneyja voru þröng sund sem þýskir kafbátar nýttu sér gjarnan til þess að laumast inn á Skálpaflóa og skjóta niður herskip Breta. Winston Churchill ákvað að loka þessum leiðum fyrir kafbátana með því að fylla upp í sundin með steinsteypukubbum og bæta í leiðinni samgöngur með því að tengja saman eyjarnar Lambhólma, Glúmshólma, Borgarey og Suður Rögnvaldsey.  Vinnuaflið sem var notað í þessar framkvæmdir vour einmitt fyrrnefndir fangar en þar sem Genfarsáttmálinn kveður á um að ekki megi láta stríðsfnaga vinna vinnu sem tengist stríðsrekstri var ekki hægt að láta þá gera þetta á þeim forsendum að verið væri að loka fyrir umferð kafbáta, heldur var því haldið fram að eingögngu væri um samgöngubætur að ræða.  Hvað sem því líður, þá kviknaði þörf fyrir kapellu og því ákváðu fangarnir að ráðast í byggingu kapellunnar sem er í raun braggi með skreyttri framhlið. Kapellan var byggð af miklum vanefnumen er engu að síður afskaplega falleg og satt að segja hreinasta listaverk.  Bragginn var klæddur með bárujárni og gifshúðaður að innan, altarið steypt úr steypuafgöngum úr fyrrnefndum samgönguframkvæmdum, einn fanganna málaði helgimyndir, kertastjakar voru búnir til úr niðursuðudósum og skírnarfonturinn var m.a. búinn til úr púströri gamallar bifreiðar.