Loksins loksins loksins

Í dag var langþráður dagur í vinnunni þegar fyrstu seiðin voru sett í kvíar.  Þessari stund er búið að bíða eftir síðan þrettánda janúar og ef til vill má líkja þessari stund við það þegar barn fæðist.  Meðgangan einkenndist  af undirbúningi, bið og spenningi og nú þegar barnið hefur litið dagsins ljós tekur umönnunin við.  Á ýmsu hefur gengið við undirbúninginn en ekki er hægt að segja annað en að vandað hafi verið til verka á öllum sviðum.  Allt í allt verða sett um ein komma ein milljón laxaseiða í kvíarnar en á útmánuðum verður helmingurinn fluttur á aðra stöð en restinni verður splittað upp í tómar kvíar.  Seiðin, sem eru um 80 grömm að þyngd, líta vel út og væntanlega verður hægt að fara að slátra fimm kílóa löxum eftir um 13 mánuði.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og það er óþarfi að kvarta yfir því að hér sé lítið að gera en þessa dagana er ég á svokölluðu Coastal skipper námskeiði en það er framhald Day skipper námskeiðsins sem ég kláraði um daginn.  Þegar ég er búinn að öðlast Coastal skipper réttindi  uppfærast réttindi mín upp í að mega sigla bát allt að 24 metra að lengd á hvaða tíma sólarhrings innan 20 mílna frá öruggri höfn en Day skipper réttindin gilda aðeins í dagsbirtu. Þetta þýðir að fræðilega gæti ég siglt bát í kringum Bretlandseyjar ef sú staða kæmi upp.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Önnur verkefni þessa vikuna hafa meðal annars falist í aðstoð við færeyska rafvirkja sem komu hingað til þess að koma út ljósabúnaði í kvíarnar en ljósin voru keypt af þeim og vinna við uppsetningu var innifalin.  Nú eru þeir Jógvan og Pætur farnir af landi brott en eins og Færeyinga var von og vísa voru þetta öðlingspiltar. 

Á sunnudag var feðra og barna dagur í skólanum þar sem var ætlast til þess að feður kæmu með börnum sínum til þess að gera eitthvað skemmtilegt saman og að sjálfsögðu fór ég með Brynju.  Við spiluðum  pool, borðtennis og þythokkí, boðið var upp á hressingu, kaffi og meððí og að lokum var farið í fjársjóðsleit.  Ég reyndi að telja Brynju trú um að þetta hafi verið skemmtilegt og kannski trúði hún því.  Ívar Orri byrjaði fyrir alvöru í leikskólanum á mánudag, fyrstu tvo dagana var hann ekkert sérstaklega ánægður með dvölina þar og reyndi að telja mömmu sinni trú um að leikskóladagurinn væri búinn þegar þau voru á leiðinni í leikskólann.  Hún lét þó ekki glepjast og það stóð heima þegar á leikskólann var komið að hann var ekki búinn að fara þann daginn enda var klukkan aðeins níu að morgni.