Annir og appelsínur

Síðustu dagar hafa verið annasamir í vinnunni og verða það næstu tvær vikurnar eða svo á meðan allt er að fara í gang þannig að það hefur varla verið tími til þess að kveikja á tölvu nema rétt til þess að skoða tölvupóst í vinnunni.  Ofan á allt annríkið í vinnunni þurfti ég svo að vera á siglinganámskeiði en á morgun klárast siglingafræðihlutinn og verklegi þátturinn verður svo væntanlega í nóvember.  Telma kom til okkar á þriðjudag og hún ætlar að vera hjá okkur í nokkra mánuði, spurning hvort hún heldur það út.  

Nú eru göngur væntanlega að hefjast á Íslandi og persónulega finnst mér það skemmtilegur tími.  Hér á Orkneyjum er ekki smalað þrátt fyrir töluverða sauðfjárrækt.  Bændurnir hér hafa hins vegar miklar áhyggjur af fóðurskorti en sumarið var nokkuð blautt, það blautt að ekki var hægt að fara með vinnuvélar á túnin vegna þess að þær hefðu markað djúp för í túnin og stórskemmt þau.  Talið er að bændur hér um slóðir þurfi að kaupa allt að sjöþúsund tonn af heyi og þrjúþúsund tonn af byggi og flytja það með tilheyrandi kostnaði frá meginlandinu.

Í dag er nákvæmlega eitt ár síðan kom ég fyrst hingað til Kirkjuvogs en ég var boðaður í viðtal sem fram fór fimmtudaginn 18. september fyrir ári.  Ekki grunaði mig þá að ári síðar yrði ég enn á Orkneyjum, ynni í fiskeldi á daginn og bloggaði á kvöldin.  Enginn veit sína ævina fyrr en öll er segja menn og jú sjálfsagt hafa menn eitthvað til síns máls.