Blessuð blíðan

Rafræna útgáfan af mér hér á blog.is hefur verið frekar róleg að undanförnu en það skýrist að mestu leiti af því að fátt ber til tíðinda þessa dagana.   Veðrið hefur verið okkur frekar hagstætt í vinnunni en maður þarf nú einmitt að spá töluvert í veður í blessuðu fiskeldinu.  Hið fornkveðna hefur nú sannast að sjaldan er gíll fyrir góðu nema úlfur á undan renni.  Þetta lýsir sér þannig að ljósbaugar mynda nokkurs konar sviga utan um sólina og ef tveir svona baugar (sem kallast úlfur og gíll) eru við sólina á veðrið að haldast gott næstu daga á eftir.  Það hefur allavega gerst núna.

Svo er ýmislegt annað sem maður getur tekið mark á þear maður er að velta fyrir sér veðri næstu daga eins og að oft breytist veður eftir falla skipti, t.d. vindar oft þegar byrjar að flæða.

Þegar múkkarnir fara að fljúga upp í hringi yfir sjónum, i uppstreymi, bregst það ekki að stuttu seinna skellur á stormur.

Þegar æðarfuglinn hópar sig inn á víkur er yfirleitt stormur í aðsigi.

Hér inn við Berufjörð er fjall sem heitir Dys og ef veður er gott, bjart og stillt en ský fara að hrannast upp fyrir ofan Dysina bregst það ekki að stuttu seinna gengur hann í norðvestan með miklum rokum innst í Berufirði.  Til er saga um þetta er bóndi einn á Urðarteigi var staddur úti í sólskini og logni er læknirinn frá Djúpavogi kemur til hans og biður hann að róa með sig yfir fjörðinn. Bóndinn þvertók fyrir það og sagði að það væri ekkert vit í því, það væri snarvitlaust veður.  Læknirinn tók þessu fremur illa, og fannst sem bóndi væri að hæðast að sér enda var veðrið eins og best verður á kosið.  Hann hélt því áfram landleiðina inn með firðinum en þegar hann er kominn inn í fjarðarbotn skellur á aftaka veður með miklum Norðvestan stormi.  Það skyldi þó aldrei vera að bóndi hafi litið upp á dysina þegar læknirinn bað hann um greiðann.

Þannig var nú það, þetta er meiri gúrkutíðin, ekkert að skrifa um nema veðrið, iss piss.