Farið á fjörurnar

Þessa páska hef ég notið þess að vera í fríi en fríið hefur að mestu verið notað í tónlistariðkun og útivist.  Á föstudag var stapinn við Þvottárskriður skoðaður en í dag var svo farið með Ferðafélaginu og Melrakkanesfjörur gengnar.  Ég hafði aldrei skoðað þennan stapa í návígi þannig að það var kominn tími á það en litirnir í klettunum þarna eru nokkuð sérstakir.  Melrakkanesið er líka skemmtilegt svæði að ganga um.  Þar er töluverður jarðfræðilegur fjölbreytileiki, á þessu litla svæði er t.d. hægt að sjá þó nokkrar bergtegundir sem hlotið hafa mismunandi tegundir af veðrun.  Þarna eru þrír hellar sem voru skoðaðir og er einn hellirinn um 30 m langur, opið á honum er þröngt en þegar inn er komið er hann nokkuð rúmgóður og vel hægt að standa uppréttur.  Sagan segir að þar hafi menn falið landakúta áður fyrr og einhverju sinni fundu eigendur landans dauða rottu í einum kútnum.  Þeir létu það þó ekki á sig fá en veiddu hana upp úr og fleygðu henni og drukku svo landann með bestu lyst.