Staðarskáldin IV

Trausti Finnsson (f: 1952 - d: 2008) orti margar hnyttnar stökur en ég held að hann hafi ekki skrifað neitt af því niður enda leit hann alls ekki á sig sem ljóðskáld.  Ég veit ekki um hvaða bragarhátt er að ræða en það er eitthvað sambland með skemmtilegum hrynjanda. Margar þeirra hafa lifað meðal samferðamanna hans og vonandi hafa einhverjir skrifað niður og safnað þessum gersemum en mér skilst að uppi hafi verið hugmyndir um að safna vísunum saman og gefa þær út, vonandi verður það að veruleika enda um þarft verkefni að ræða.  Ég veit ekki um hvaða bragarhátt er að ræða en það er eitthvað sambland með skemmtilegum hrynjanda.

Hér er dæmi um vísu, þar sem hann er að greina frá lífshlaupi sínu:

Fæddur í Fögruhlíð,

ólst upp í Birkihlíð.

Bý nú í Bogahlíð,

gengið inn frá Stakkahlíð.

 

Og annað, þar sem séra Sigurður Ægisson var með pensil í hönd að mála, hátt uppi í stiga:

Siggi í stiganum stendur,

stjarfur af hræðslunni.

Ég held honum hefði verið nær

að fá sér vinnu í Bræðslunni.

 

Önnur sem varð til þegar Trausti og Siggi prestur voru að helluleggja stéttina við Grunnskólann.

Hjalti gamli hirðir sorpið

Og hleður því í sekki.

Prestastéttin prýðir þorpið

En presturinn ekki.

 

Trausti var á bát á Hornafirði þegar Ásgrímur Halldórsson var kaupfélagsstjóri og fiskiríið var eitthvað dapurt:

Kvótinn ekki kláraðist

Grímsa féllust hendur.

Er það einhver vitleysingur

sem í brúnni stendur.

 

Önnur líka frá Hornafirði þegar lensidæla í bát bilaði og tveir menn stóðu í viðgerð en hjá öðrum þeirra var viðkvæðið alloft "Ég veit ekki meir".

Lensan ekki lensaði

Þeir unnu í henni tveir.

Andrés spurði Reyni

Ég veit ekki meir.

 

Að lokum ein sem varð til niðrí Blá Þegar Trausti og Eðvald voru staddir þar:

Valdi frændi datt í dý

Trausti var þar í grenndinni

Hann hefði sjálfsagt dregið hann upp

Ef hann hefði ekki verið svona vondur í hendinni.