Berufjörðurinn hefur minnkað

Það jafnast fátt á við að sigla út Berufjörðinn í logni þegar farið er að skyggja og stjörnubjartur himininn hvolfist yfir mann og svartar útlínur fjallanna, með Búlandstind í aðalhlutverki, mynda skarpar brúnir við himininn sem smátt og smátt verður svartur eins og fjöllin.  Svona var þetta í dag þegar við sigldum heim.

En nóg af náttúrurómantík.  Síðustu vikurnar hefur mér fundist Berufjörðurinn vera þrengri og grynnri en hann var áður.  Þetta kemur ekki til af góðu.  Í lok október vorum við að sigla inn Berufjörðinn í norðvestan strekkingi og sigldum frekar nálægt austurströndinni í þeirri von að sjá svartfugl.  Ekki var nú mikið um fugl, enda aðstæður ekki sem bestar fyrir slíkt og við náðum ekki nema 5 - 6 fuglum.  Þegar komið var inn fyrir Gautavík og við ætluðum að fara að færa okkur yfir að kvíunum tókum við eftir að belgur sem hafði verið laus var fljótandi á sjónum nokkurn spöl fyrir aftan okkur og rak undan vindinum út fjörð og færðist heldur nær landi.  Við snerum því við og fórum út fyrir belginn og kipptum honum upp en töldum okkur vera á öruggu svæði enda nokkuð frá landi.  Þegar við svo vorum búnir að ná belgnum upp sigldum við rólega inn með Gautavíkinni.  Allt í einu kom skellur og Sigurrós kastaðist til.  Við höfðum rekist á sker.  Við höfðum margoft siglt þarna um og aldrei orðið varir við neitt þannig að þetta kom okkur í opna skjöldu.  Þegar við kíktum niður í fremra hólfið bakborðsmegin sáum við að sjórinn fossaði inn og nokkuð mikill leki var kominn að bátnum.  Í nokkrar sekúndur veltum við fyrir okkur hvað væri best að gera, fyrst hugsaði maður, sennilega best að koma sér í land en lekinn var það mikill að við hefðum kannski ekki náð landi, heldur misst bátinn niður.  Það var því brugðið á það ráð að keyra hann upp í fjöruna í Gautavík en þar er slétt sandfjara.  Þar vorum við úr hættu í bili og hringdum svo á aðstoð við að dæla úr bátnum og þétta lekann til bráðabirgða svo að hægt væri að sigla heim til hafnar.  Þetta kostaði okkur svo nokkra daga í viðgerðum með tilheyrandi kostnaði.  Við vitum nú af þessum boða, sem kemur upp úr á fjörum, hann heitir Fiskiboði auk þess sem maður spáir í það í hverri sjóferð hvort maður sé nú á öruggu dýpi.