Borgarfjörður sóttur heim

Dagurinn í dag fór að öllu leiti í að sækja aðalfund Menningarráðs Austurlands en þar sit ég víst í stjórn fyrir hönd suðursvæðis, sem er Djúpavogshreppur og Sveitarfélagið Hornafjörður.  Farið var yfir Öxi sem var alauð þar til komið var upp fyrir Þrívörðuháls og farið að halla í Norður en þá skall á hríðarbylur svo varla sást milli augna en það lagaðist svo þegar komið var út undir þjóðveg eitt.  Frá Egilsstöðum og niður á Borgarfjörð var svo norðan rok og slydda.  Mikið var af villibráð á leiðinni, Hreindýr, Gæs, Rjúpa og Tjaldur en engin voru veiðarfærin. 

Á Borgarfirði var vetur en það skipti ekki miklu máli til að byrja með þar sem fundurinn var haldinn inni í Vinaminni.  Menningarmál á Austurlandi þykja vera til fyrirmyndar en menningarviðburðum hér fyrir austan hefur fjölgað á undanförnum árum, ekki síst vegna stuðnings Menningarráðsins. 

Eftir fund var skundað út í Hafnarhólma þar sem við stóðum úti í slyddunni, auk þess sem brimið sem skall á grjótgarðinum gekk yfir bílaplanið þar sem við stóðum.  Eldri maður sagði okkur stuttlega frá Hafnarhólminum en hann hefur víst vaktað hann í um 70 ár.  Maður þarf að kíkja betur á þetta í sumar, kannski verður hægt að nota ferðina þegar Bræðslutónleikarnir verða, þ.e. þegar ég fer í tónleikaferðalag.   Eftir Hafnarhólmaskoðun var farið í Fiskverkun Karls Sveinssonar en hann er víst kóngurinn á Borgarfirði.  Hann verkar alls konar fisk, m.a. kíktum við á signa grásleppu og þurrkaða tindabikkju en þetta eru án efa afurðir sem má gera pening úr, allavega eru of margir sem henda svona peningum.  Svo kíktum við á nýja veitingastaðinn sem hann er að innrétta í gamla Álfasteinshúsinu og verður eini fiskiveitingastaðurinn á Austurlandi og þetta framtak lofar góðu.  Maður verður sennilega líka að kíkja þangað í Bræðslutónleikaferðinni.  Heimferðin gekk vel en við neyddumst til að þræða fjarðaleiðina heim vegna þæfings á Öxi.  Nú er bara að bíða eftir bræðslutónleikahelginni.