Þetta er nú meira

Veðrið er búið að vera hundleiðinlegt síðustu dagana og ég er farinn að hallast að því að það muni rætast sem sagt var í gamla daga að öskudagurinn eigi sér átján bræður, eða:

Öskudaginn marka má, 

mundu hverju viðrar þá.

Fróðir vita að hann á 

átján bræður líka að sjá.

Samkvæmt þessu mun verða hundleiðinlegt veður fram yfir næstu helgi en upp úr því fer að vora, enda vorjafndægur á þriðjudag.

Kvef

Veldur kuldi eða væta kvefi?  Af hverju er ekki hægt að lækna kvef?  Læknir einn var eitt sinn spurður hvort hægt væri að smitast af kvefi með því að snerta rollu í húsdýragarðinum og sennilega er læknar stundum spurðir að því líka hvort kvef geti skotið upp kollinum ef maður sefur við opinn glugga, ef manni verður kalt, ef maður sefur í dragsúg, ef maður blotnar úti í rigningunni, já eða bara sefur hjá blautri rollu í dragsúg þegar rignir.  En nei ekkert af þessu veldur kvefi.  Það er vírus sem veldur kvefi.  Þessir kvefvírusar eru út um allt og það er erfitt að forðast þá.  Ef maður er nálægt einhverjum sem er með kvef þá eru töluverðar líkur á að maður smitist.  Besta sjúkómavörnin er ávallt handþvottur

Af hverju er ekki hægt að lækna kvef?  Það er hægt að finna út hvernig erfðamengi mannsins er, það er hægt að klóna rollu, skipta um líffæri í fólki en samt er ekki hægt að lækna algengasta sjúkdóm í heimi, kvef.  Það er nú reyndar ekki eins og það hafi ekki verið reynt en það er ekki hægt að segja að það séu miklar líkur á því að vísindamönnum takist að finna lækningu við kvefi í bráð.  Ástæðan felst m.a. í því að kvef er vírus en yfir tvöhundruð mismunandi tegundir vírusa geta valdið kvefi.  Ekki nóg með að vírusarnir séu svona margir, heldur eru þeir sífellt að stökkbreytast og þróast og það gerir lækningu nánast ómögulega.  Eina ráðið væri sennilega bólusetning en þá þyrfti maður að fara í bólusetningu yfir tvöhundruð sinnum á ári.  Það er kannski bara betra að taka það rólega í sófanum í einn til tvo daga og horfa á Rachel Ray eða eitthvað.

Kvef og flensa er reyndar ekki það sama og ég hef legið flatur í flensu síðustu tvo daga, það er nú samt sem áður ástæða þessa kvefvangaveltna.

Ég ætla ekki í framboð

Ég hef ákveðið að bjóða mig ekki fram á lista til alþingiskosninga af því að ég hef engan áhuga á því.  Það var nú reyndar aldrei nein hætta á því þar sem ég er áhugalaus um pólitík og er hvergi flokksbundinn.  Nú eru keppast allir við að tilkynna um framboð eða ekki framboð þannig að mér fannst tilhlýðilegt að tilkynna hvaða fyrirætlanir ég hef.   Flokkarnir eru allir að sjóða saman tilboðspakka handa okkur kjósendum sem eiga að gilda í fjögur ár og við kjósendur þurfum á fjögurra ára fresti hugsa, velja og hafna þeim tilbúnu pakkalausnum sem eru í boði.  Það er víst til nóg af fólki sem vill ganga hinn pólitíska veg og í þeim hópi hljóta að vera einhverjir sem vilja uppfylla klisjukennd loforð eins og að:

• Slá skjaldborg um heimilin (já og kannski líka atvinnulífið ef við séum í stuði).
• Lækka skatta,
• Hækka laun.
• Afnema verðtryggu.
• Lækka vexti.
• Auka almenna velferð.
• Nýta auðlindir þjóðarinnar skynsamlega.
• Gera Ísland að ríkasta landi í heimi.
• Efla menntakerfið.
• Efla heilbrigðiskerfið.
• Taka upp evru.
• Halda krónunni.
• Skoða aðild að ESB.
• Standa vörð um landbúnaðinn.
• Auka þróunaraðstoð.
• Útrýma atvinnuleysi.
• Útrýma fátækt.
• Velta við hverjum steini og fá allt upp á borðið,
• Setja allt í forgang.
• Auka siðferðisvitund.

Er einhver sem hefur þetta á stefnuskránni og ætlar virkilega að standa við það?  Maður smyr sig.

Ég er búinn að eignast BMW X6

Já nú var ég heppinn.  Ég var að fá tilkynningu um það í tölvupósti að ég hafi unnið mér inn eitt stykki BMW.  Bréfið lítur svona út:

Kæri vinningshafi,

BMW bifreiðaframleiðandinn, óskar þér til hamingju með að vera einn af tíu Stjörnuverðlauna vinningshöfum í alþjóðlegri vitundarvakningu þessa árs.  Þar með ert þú orðinn stoltur eigandi að glænýjum BMW X6 CONCEPT CAR 2009, auk þess að hljóta verðlaunafé að upphæð 750.000 GBP (120 milljónir IKR).  Til þess að nálgast verðlaunin er þér bent á að hafa samband við:

Barr Freeman Sandler,BMW Agent
netfang: [e-mail]
Gefðu honum upp framleiðslunúmerið: XZPY/22595478234 og
Tilvísunarnúmerið:BMW:6678BMW45/09.Vinsamlegast gefið einnig upp
1. Fullt nafn: .........
2. Heimilisfang: ..........
3. Aldur: .............
4. Kyn: ............
5. Hjúskaparstöðu:.....
6. Símanúmer:.....
7. Þjóðerni: ....
8. Búsetuland:.....
9. Upplýsingar um atvinnu: ........
Kær kveðja,
Mr. Larry Duke

Já, það er nú ekki ónýtt að fá svona tölvupóst.

Hér er svo mynd af gripnum en þess má geta að hann er með twin turbo 4,4 lítra V8 vél sem skilar 407 hestöflum.

Þvættingur

Ég verð að byrja á því að biðjast afsökunar á því hversu löng þessi bloggfærsla er og ég skil að þú nennir ekki að lesa þetta allt.  Ástæðan fyrir þessum orðaflaumi er að laugardaginn 21. febrúar s.l. birtist grein í Morgunblaðinu eftir Orra Vigfússon sem ber yfirskriftina "Þorskeldi með varúð".  Í greininni lýsir Orri þeirri skoðun sinni að hætta eigi fiskeldi í sjó og telur því til stuðnings til ýmsar ástæður sem fæstar eiga við rök að styðjast.  Ég ætla að fara yfir þessa grein hér og til aðgreiningar hef ég það sem Orri skrifar með svörtu letri en athugasemdir mínar eru með bláu.

Fyrirhyggjulaus framtakssemi varð banabiti laxeldis á Íslandi og milljarðar töpuðust í mörgum umferðum.  Það byrjar vel.  Fyrirhyggjulaus framtaksemi varð ekki banabiti laxeldis á Íslandi.  Kunnátta og þekking var til staðar í sjókvíaeldi en sömu þættir voru ekki til staðar í seiðaeldi og því varð seiðaeldið sjókvíaeldinu að falli, öðru fremur.  Þá dreg ég í efa að milljarðar hafi tapast í mörgum umferðum.  

Því hef ég áhyggjur af ákefð Karls Steinars Óskarssonar (Mbl. Grein 19/2) fyrir þorskeldi og ég fagna því að Brim skuli hafa ákveðið að fara varlega í þessum efnum.  Þeir ákváðu ekki að fara varlega, þeir ákváðu að hætta í þorskeldi vegna ónógs framboðs af gæðaseiðum að því að þeir sjálfir segja.  

Norðmenn byggðu upp sitt laxeldi með því að fórna laxveiðiánum.  T.d. eru svæðin í kringum Bergen, Hörðaland og Harðangur svo illa farin að villti laxinn er þar næstum horfinn og á sér ekki viðreisnar von, mest vegna áhrifa sníkjudýra frá laxeldinu.  Það hefur verið sýnt fram á, m.a. með erfðarannsóknum að eldislax hefur engin áhrif á göngu villtra laxa upp í laxveiðiár.   Það er líka alrangt að sníkjudýr frá laxeldi hafi útrýmt villtum laxi.  Í fyrsta lagi, snýkjudýrin koma frá villta fiskinum og smitast inn í eldið þar sem þau geta magnast upp.  Það snýkjudýr sem helst hefur verið áberandi í norsku laxeldi er laxalús en misjafnt er í hversu mikið hún er til vandræða en það er ljóst að hún veldur ekki það miklum vandræðum að hún leggi laxveiðiár í rúst.  Hvað sleppingar varðar þá hafa þær alltaf verið að minnka enda vill enginn eldismaður missa fisk úr kvíum en samkvæmt tölum frá Norska sjávarútvegsráðuneytinu voru það aðeins 0,04 prómill, takið eftir prómill, sem sluppu úr kvíum í fyrra.  

Fjórar til sex eldiskvíar með um 200.000 eldislaxa hver gefa frá sér svipaðan úrgang og 300.000 manna byggð.   Þetta er nú eitt mesta bull sem ég hef heyrt og er dæmi um fullyrðingar sem kastað er fram og ætlast til að fólk, sem ekki hefur kynnt sér málið trúi. Ef Orri er að tala um samskonar eldiskívar og við notum hér í Berufirði, þá er hann að tala um að hámarki 1200 tonna lífmassa   Hann er sem sagt að segja að um 1200 tonn af laxi mengi álíka mikið og öll íslenska þjóðin.   Það þarf ekki mikla snillinga til að sjá að þetta gengur ekki upp.  Maður hreinlega skilur ekki hvernig manninum dettur í hug að setja fram svona vitleysu.  

Helga Pedersen, sjávarútvegsráðherra Noregs, berst nú fyrir samskonar uppbyggingu á þorskeldi í Noregi og segir vísindamenn ekkert of góða til að leysa vandamálin þegar þau koma upp. Það er rétt að norska sjávarútvegsráðuneytið styður uppbyggingu þorskeldis í Noregi enda eru menn að vonast eftir því að þorskeldi þar geti í framtíðinni orðið álíka stór iðnaður og laxeldi, þar sem þúsundir starfa hafa skapast í iðnaði sem veltir milljörðum.  Það er enda svo, að hlutfall eldisfisks orðið hærra en af villtum fiski í útflutningi Norðmanna.  Helga Pedersen hefur hins vegar bent á að greininni verði sett ströng skilyrði til þess að koma í veg fyrir mengun, enda er það sjálfsagt og tiltölulega auðvelt í framkvæmd.   

Það eru líka snýkjudýr og óæskileg efni samfara þorskeldinu.  Hér er rétt að benda á að þær snýkjudýrasýkingar sem upp kunna að koma í fiskeldi eru í öllum tilfellum tilkomnar vegna smits frá villtum fiski.  Eldisfiskurinn býr ekki til sýkinguna, heldur er hún utanaðkomandi en svo getur hún magnast upp í kvíum þar sem þéttleiki er miklu meiri en úti í náttúrunni.  Það er því ekki rétt að tala um eldisfisk sem sökudólg í þessu sambandi heldur miklu frekar sem fórnarlamb. 

Neytendur vilja frekar villtan þorsk úr sjó sem veiddur er með vistvænum og sjálfbærum hætti. Það hafa verið gerðar margar kannanir og prófanir á því hvort fólki finnst eldisþorskur eða villtur þorskur betri eða hvort yfirhöfuð einhver munur sé á og ekki hefur enn komið fram neitt sem dregur aðra gerðina fram yfir aðra.  Margir (og þá ekki síst náttúrverndarsinnar) hafa fagnað því að geta valið á milli eldisþorsks og villts þorsks ekki síst með það í huga að þannig er möguleiki á að vernda villtan þorsk frá ofveiði.  Þó að neytandi kaupi villtan fisk út í búð eða á veitingastað, þá hefur hann sjaldnast tryggingu fyrir því að hann sé veiddur með vistvænum eða sjálfbærum hætti. 

Já það er rétt hjá Karli Steinari að neytendur hlusta á náttúruverndarsinna og þeir eru tilbúnir til að greiða hátt verð fyrir hágæða villtan og sjálfbæran fisk.  Þetta eru nú ekki allir sammála um.  Eftirspurn eftir fiski á heimsvísu er að aukast bæði vegna fólksfjölgunar og svo einnig vegna þess að fólk hugsar í auknum mæli um hollustu fisks og fiskafurða.

Varast ber að fara leið Norðmanna sem taka óþarfa áhættu og gætu þess vegna eyðilagt villta þorskstofna við strendur landsins.  Ég vil gjarnan forða íslenskum sjómönnum og okkur neytendum frá sambærilegri hættu. Ekki eru notaðir aðrir en staðbundnir stofnar í þorskeldi, hvorki í Noregi, Færeyjum eða Íslandi þannig að erfðamengun getur ekki átt sér stað.  T.d. notum við Íslendingar íslenskan stofn í eldinu, enda er ekki leyfilegt að flytja lifandi eldisþorsk eða hrogn hingað til lands.  Það er því ekki hætta á því að þorskeldi eyðileggi þorskstofna viðkomandi landa.  Svo er það spurning hvort einhver munur er á Færeyskum og Íslenskum þorski.  Erfðarannsóknir hafa verið gerðar á stofnum þessara landa og hægt er að greina örlítinn erfðafræðilegan mun en sá munur er það lítill að engin leið er að greina þann mun án viðamikilla rannsókna.  Það er því nákvæmlega engin hætta á að fiskveiðar hér við land leggist af vegna þorskeldis.  Sá sem heldur slíku fram hlýtur að vera haldinn ofsóknaræði. 

Ýmislegt gott er að gerast í fiskeldi á Íslandi og má m.a. benda á Fiskeldi Samherja þar sem bleikja er framleidd í kerum á landi. Það er rétt, bleikjueldi hefur gengið ágætlega hér á landi síðustu árin en það eru þó nokkur fyrirtæki sem stunda það.  Það sem einna helst hefur háð bleikjueldinu er hversu markaður fyrir bleikju er takmarkaður, en bleikjan er lítið þekkt tegund á mörkuðum erlendis miðað við aðrar tegundir.   

Fyrr eða seinna held ég að allt fiskeldi í sjó verði bannað í norðurhöfum þar sem ekki er hægt að hafa hemil á menguninni og öðrum óheillavænlegum áhrifum frá starfseminni.  Þarna eru greinilega miklar ranghugmyndir á ferðinni.  Í Noregi eru þúsundi manna sem byggja afkomu sína á fiskeldi og fjöldi byggðarlaga sem eru háð fiskeldi auk þess sem útflutningstekjur af fiskeldi eru það miklar að það væri engan veginn mögulegt.  Þá hefur verið greint frá því að fyrir hver eitt hundrað störf sem skapast í fiskeldi verða til 89 störf í hliðargreinum.  Og já það er hægt að hafa hemil á menguninni.  Ef Orri er að tala um fóðurleifar og annan lífrænan úrgang, þá eru bæði tekin sjósýni og botnsýni til þess að rannsaka uppsöfnun næringarefna og úrgangs og svæði eru hvíld ef kemur í ljós að uppsöfnun þessara efna sé of mikil.  Því er það mikilvægt að finna hentuga firði til starfseminnar þar sem m.a. straumar eru hagstæðir til þess að nægileg hreinsun geti orðið.  Það er engum til hagsbóta að menga umhverfið og allra síst þeim sem stunda fiskeldi þar sem eldismenn reiða sig m.a. á hreinan sjó til þess að tryggja vöxt og heilbrigði.

Heilbrigðisyfirvöld í Noregi eru nú einnig að átta sig á þessu og nýlega var umsóknum um tvær nýjar þorskeldisstöðvar í Verdals og Levanger svæðunum hafnað.  Ástæðan fyrir því að ekki voru settar upp þorskeldisstöðvar á þessum stöðum eru þær að þar eru fyrir laxeldisstöðvar og það þótti ekki ráðlegt að ofhlaða þessa staði enda eru takmörk fyrir því hvað svæði þola mikið eldi og því þarf að hafa takmarkanir þar á.  Það þótti heldur ekki ráðlegt að blanda saman þorskeldi og laxeldi í svo miklu mæli.

Ég er ósammála Karli Steinari um að ríkisstjórn Íslands eigi að leggja fram aukið fé til rannsóknar og þróunar á fiskeldi.  Það hefur hún þegar gert svo nemur mörgum milljörðum króna seinustu tvo áratugina eða lengur og dæmið hefur aldrei gengið upp.  Þarna er Orri kominn í mótsögn við sjálfan sig þar sem hann bendir á það fyrr í greininni að bleikjueldi gangi vel.  Stór hluti af þeim styrkjum sem settir hafa verið í fiskeldi hafa einmitt farið í rannsóknir á bleikjueldi.  Þá get ég fullyrt að hið opinbera hefur ekki varið mörgum milljörðum í rannsóknir á fiskeldi.  Ríkið þyrfti hins vegar að gera það en rannsóknir eru m.a. grunnurinn að því að vel takist til, m.a. með þorskeldi.  En betur má ef duga skal og það sem liggur fyrir að þarf að gera til að gera þorskeldi að alvöru iðnaði hér á landi er að byggja fullkomna seiðastöð og rannsaka ástæður affalla.

Nú er komið að því að einkaaðilar sem trúa á þessa framtíð leggi sjálfir fram áhættufé.  Það hafa reyndar einkaaðilar gert síðustu ár og hvað þorskeldi varðar nægir að nefna HB Granda, Gunnvöru og Brim sem hafa borið hitann og þungann af uppbyggingu þorskeldis hér á landi auk allra þeirra fyrirtækja sem stunda áframeldi.

Að lokum, ef skoðað er hver skrifar undir, þ.e. Höfundur er formaður NASF, verndarsjóðs villtra laxastofna, verður að lesa greinina hans Orra með þeim gleraugum sem draga úr hlutdrægni hans gegn fiskeldi.

jæja

Fyrir helgi fann ég fyrir fokkings pressu varðandi það að ég þyrfti að standa mig fokking vel í konudekri föstudag laugardag og sunnudag þar sem afmæli og fokkings konudagur voru framundan.  Ég tel mig hafa höndlað pressuna fokkings vel enda er smá pressa nú ekkert til að gera veður út af.  Eins og ég gaf reyndar í skin á laugardag, gef ég fokkings mikið af mér dags daglega þannig að mér finnst ekki ástæða til að fara á taugum og vera með fokkings látalæti á svona dögum.  Það varð því úr að á laugardag höguðum við okkur eins og við værum stödd í fokkings útlöndum, fengum okkur góðan morgunmat, svo eftir hádegi var farið á ströndina þar sem við slæptumst fram eftir degi og svo var kíkt á hótelið um kvöldið.  Hljómar frekar eins og við værum stödd á fokkings Spáni frekar en á eyju í Atlantshafi, norður undir fokkings heimskautsbaug.  Fín fjölskylduhelgi engu að síður.

Blessuð blíðan

Rafræna útgáfan af mér hér á blog.is hefur verið frekar róleg að undanförnu en það skýrist að mestu leiti af því að fátt ber til tíðinda þessa dagana.   Veðrið hefur verið okkur frekar hagstætt í vinnunni en maður þarf nú einmitt að spá töluvert í veður í blessuðu fiskeldinu.  Hið fornkveðna hefur nú sannast að sjaldan er gíll fyrir góðu nema úlfur á undan renni.  Þetta lýsir sér þannig að ljósbaugar mynda nokkurs konar sviga utan um sólina og ef tveir svona baugar (sem kallast úlfur og gíll) eru við sólina á veðrið að haldast gott næstu daga á eftir.  Það hefur allavega gerst núna.

Svo er ýmislegt annað sem maður getur tekið mark á þear maður er að velta fyrir sér veðri næstu daga eins og að oft breytist veður eftir falla skipti, t.d. vindar oft þegar byrjar að flæða.

Þegar múkkarnir fara að fljúga upp í hringi yfir sjónum, i uppstreymi, bregst það ekki að stuttu seinna skellur á stormur.

Þegar æðarfuglinn hópar sig inn á víkur er yfirleitt stormur í aðsigi.

Hér inn við Berufjörð er fjall sem heitir Dys og ef veður er gott, bjart og stillt en ský fara að hrannast upp fyrir ofan Dysina bregst það ekki að stuttu seinna gengur hann í norðvestan með miklum rokum innst í Berufirði.  Til er saga um þetta er bóndi einn á Urðarteigi var staddur úti í sólskini og logni er læknirinn frá Djúpavogi kemur til hans og biður hann að róa með sig yfir fjörðinn. Bóndinn þvertók fyrir það og sagði að það væri ekkert vit í því, það væri snarvitlaust veður.  Læknirinn tók þessu fremur illa, og fannst sem bóndi væri að hæðast að sér enda var veðrið eins og best verður á kosið.  Hann hélt því áfram landleiðina inn með firðinum en þegar hann er kominn inn í fjarðarbotn skellur á aftaka veður með miklum Norðvestan stormi.  Það skyldi þó aldrei vera að bóndi hafi litið upp á dysina þegar læknirinn bað hann um greiðann.

Þannig var nú það, þetta er meiri gúrkutíðin, ekkert að skrifa um nema veðrið, iss piss.

Bergen ferð

Þá er maður kominn heim eftir vikuferðalag þar sem ég dvaldist í Noregi í fjóra daga. Farið var frá Keflavík til Osló og þaðan til Bergen.  Ekki náði ég að skoða mig mikið um í Bergen þar sem ég var upptekinn á þorskeldisráðstefnu allan tímann en þó náði ég að taka örgöngutúra og sjá miðbæinn, Grieg höllina, listasöfn og fleira.  Myndataka var af mjög skornum skammti en myndin hér fyrir neðan er nokkuð lýsandi fyrir það sem ég sá, hús og snjór.

Á ráðstefnunni kom í ljós að Norðmenn eru ekki framar en við í þorskeldi, þeir glíma við sömu vandamál og við en þau eru helst of mikil afföll og of lítill vöxtur og því er það þeirra helsta viðfangsefni, eins og okkar sem eru í eldinu hér á landi, að bæta þessa þætti.  Norðmenn eru komnir álíka langt og við í kynbótum,  þeir eru með hærri sjávarhita sem hefur þann kost að vöxturinn eykst en þann galla að mikið er um sjúkdóma.   Þeir hafa reyndar mun meiri stuðning frá hinu opinbera heldur en við hér á Íslandi og þar sem margir aðilar stunda eldi í Noregi er samstarf eldisaðila þar öflugra en hér á landi.   Ráðstefnur af þessu tagi eru nauðsynlegar þeim sem stunda eldi þar sem fólk sem tengist eldinu með ýmsum hætti hittist og ber saman bækur sínar.  Þarna eru ekki aðeins eldismenn, heldur einnig vísindamenn, tæknifólk, fólk úr opinbera geiranum, fóðurframleiðendur og fleiri.  Næsta þorskeldisráðstefna verður haldin í Bodö að ári og vonandi kemst maður þangað.

Á heimleiðinni var millilent í Kaupmannahöfn og þar hafði ég ráðgert að kaupa Valentínusargjöf handa Írisi en verðlag í Danmörku er okkur Íslendingum afskaplega óhagstætt þannig að ekkert varð úr Valentínusardagsgjafakaupum þar.  Sem dæmi um verðlag má nefna að einn hamborgari með frönskum kostar 130 danskar sem er um 2600 íslenskar.

Á laugardag átti ég svo góðan dag með Andra, Ingimar, Telmu og Karen í Reykjavík þar sem farið var í keilu og á Pizza hut.  Um kvöldið var síðan keyrt austur og þar af leiðandi missti ég af Eurovision keppninni. Mér finnst sigurlagið afspyrnu leiðinlegt og skil ekki hvernig það vann þrátt fyrir símakosningu.  Þetta sama fólk mun svo kjósa fólk til að stjórna landinu, það getur ekki farið vel.  Ég hefði kosið þokkafullu lúðrasveitarmeyjarnar sem voru með Ingó veðurguð með sér, eða þá Jógvan af því að hann er Færeyingur og minnir mikið á Johnny Logan.

Á meðan ég var í Noregi las ég á Djúpivogur.is, að sveitarstjórn hefur samþykkt að ganga til formlegra viðræðna við Fljótsdalshérað um sameiningu sveitarfélaganna.  Þetta finnst mér afar athyglisvert, sérstaklega með það í huga að sveitarstjórn hefur ekki fengið umboð frá íbúunum til að fara í sameiningarviðræður.  Það myndi heyrast eitthvað í íslensku þjóðinni ef Ísland færi í viðræður við Evrópusambandið um inngöngu án umboðs þjóðarinnar.  Auðvitað verður samt lokaákvörðunin fólksins í sveitarfélögunum en það yrði nú líka innganga í ES.  Mér finnst allavega að fólkið eigi að hafa meira um þetta að segja, fyrr í ferlinu.   Ég hef ekki tekið afstöðu með eða á móti sameiningu enda ekki forsendur til þess ennþá en þetta er slæm tímasetning fyrir þá sem eru hlynntir sameiningu þar sem nýlega bárust fréttir af hroðalegri skuldastöðu Fljótsdalshrepps og miklu atvinnuleysi sem er nú varla sameiningu til framdráttar.  Svo finnst mér líka að sameiningar sem þessar of litlar til að þjóna tilgangi og frekar ætti að taka stærri skref.

Sjávarhiti

Ég var búinn að skrifa heljarinnar grein um sjávarhita til þess að birta hér og ætlaði að láta því fylgja línurit og útskýringar en ég næ ekki að taka línurit úr Excel og setja hér inn þannig að þessi langa grein varð marklaus án línuritanna.  Í stuttu máli ætlaði ég að segja frá því að við fylgjumst reglulega með sjávarhita í Berufirði en nú er kaldasti tími ársins að ganga í garð. Síðast liðin fjögur ár hefur mars kaldasti mánuðurinn hvað sjávarhita varðar með 1,37°C meðalhita en hitastigið getur farið niður undir frostmark á kaldasta tímanum.  Heitasti mánuðurinn er hins vegar ágúst með meðalhitann 7,79°C en dæmi eru um að hitastigið fari í 10 gráður á bestu dögunum.  Lægsti mánaðarhitinn var í febrúar 2007 eða 0,98°C og hæsti mánaðar hitinn var í júlí 2007 eða 9,04.  Í staðinn fyrir gröf með sjávarhita má á slóðinni hér fyrir neðan finna kort af Norður Atlantshafi þar sem sjávarhiti er birtur daglega.  http://www.getaforecast.com/weatherpix-seatemp.htm

Annars styttist í það að ég fari til Björgvinjar í Noregi.  Þar verður þriggja daga þorskeldisráðstefna allra helstu þorskeldisfrömuða í heiminum í dag en einnig mun norski sjávarútvegsráðherrann, Helga Pedersen, flytja þar ávarp.  Úr því að það verður norskur ráðherra þarna væri kannski ekki úr vegi að athuga hvort Noregur vilji ekki taka upp íslensku krónuna en það myndi án efa styrkja hana verulega.  Spurning líka hvort ætti ekki bara að sameina Ísland og Noreg undir nafninu Ísland, það myndi ábyggilega bæta ímynd Íslands helling og gæti verið fyrsta skrefið í því að sameina öll Norðurlöndin  eða allavega að styrkja Norðurlandabandalagið.  Steingrímur: Ég skal athuga þetta fyrir þig.

 

Tröllin í fjöllunum

Ekki viðraði til þess að fara í fjörðinn í dag.  Á mánudaginn hins vegar skartaði fjörðurinn sínu fegursta og það var nú ekkert öðruvísi en það, að tröllin í fjöllunum tóku á móti okkur þegar við sigldum inn eftir eins og sjá má á þessari mynd.  Sennilega eru þetta þau skötuhjú Bera og Sóti og mér þykir líklegra að Bera sé þessi sem er nær og líkist górillu og Sóti kallinn sé fjær, að sligast undan þungum kassa sem hann heldur á fyrir Beru.