Ræða fyrir móttöku landsliðsins

Ég ætlaði ekki að vera eins og allir aðrir bloggarar og blogga um handbolta en ég bara gat ekki haldið aftur af mér og því ákvað ég að skrifa stutta ræðu, ef ég yrði nú fenginn til þess að bjóða strákana velkomna þegar þeir koma til landsins, vonandi með gull.

Handboltalandslið Íslands, þjálfarar og aðstoðarmenn.

Ég vil bjóða ykkur velkomna til Íslands eftir frábæra frammistöðu á Ólympíuleiknum í Peking.  Til hamingju með árangurinn.  Í okkar augum eruð þið hetjur.  Þið hafið þjappað þjóðinni saman, fyllt hana af þjóðarstolti, jákvæðni og bjartsýni og allt bíp hefur verið sett til hliðar.  Þetta er eitt mesta afrek íslenskrar íþróttasögu og því á eftir að minnast þessa afreks um ókomin ár.  Máltækið segir að "There's no I in team" og vissulega skiptir liðsheildin miklu máli í handboltanum en einstaklingsframtakið, í þágu liðsins að sjálfsögðu, skiptir líka miklu máli.  Ég veit að þið munuð aldrei gleyma þessum Ólympíuleikum en  það sama á við okkur, við munum aldrei gleyma þessu afreki.  Ég ætla ekki að hafa þetta lengra, velkomnir heim og til hamingju.

„Ég vil fá gullið og þjóðsönginn“